Nieskazitelna siatka w modelowaniu.

Każdy model 3D zbudowany jest z płaszczyzn lub krzywych. Tworzą one w połączeniu ze sobą kształty powierzchni czyli siatkę. Nie każdy jednak model jest taki sam i nadaje się do użycia w każdym przypadku.

Kiedy do czynienia mamy z wysokiej jakości wizualizacjami 3D, model ma kluczowe znaczenie. Dzieje się tak między innymi z uwagi na widoczność siatki w renderze, grupy wygładzania modelu, możliwość rozłożenia tekstur na siatce w odpowiedni sposób. Kolejną rzeczą, o której nie można zapomnieć, jest czas renderu, komfort pracy w programie i możliwość modyfikacji.

Więcej o renderze, modelowaniu oraz siatce przeczytasz tutaj.

Często w przypadku modeli otrzymanych od zleceniodawcy, okazuje się, że nie jest on zoptymalizowany do wykonania wizualizacji. Przyczyną tego typu sytuacji jest oprogramowanie inne, niż używane do wizualizacji. Często modele produktów CAD trzeba przerobić do natywnych formatów. Należy zbudować wtedy model od początku, stosując pewne zasady, które pomagają w finalnych ujęciach wizualizacji. Mowa tu między innymi o rozłożeniu siatki na modelu. Najlepsze praktyki pochodzą z doświadczenia modelarza 3D i programów, do jakich finalnie przeznaczone są modele.

Za dobry model z siatką uznajemy zwykle taki, który zbudowany jest z czworoboków. Posiada jak najmniejszą liczbę ścianek z większą ilością wierzchołków tak zwanych n-gonów lub wcale ich nie posiada. Dopuszczalne są trójkąty w niektórych przypadkach, jednak najlepiej trzymać się czworoboków.

Dodatkową zaletą modelu jest jego optymalizacja pod użycie modyfikatorów. Dzięki modyfikatorom wygładzającym, mamy możliwość zagęścić siatkę modelu do satysfakcjonującego stopnia i tym samym uzyskać bardziej naturalny wygląd modelu w renderze. Dzięki tym modyfikatorm modelarz ma ułatwione zadanie w budowaniu modelu, bo nie musi przesadzać z dokładnością w pierwszych stadiach budowania siatki.

siatka

Kilka błędów w siatce

Zbyt gęsta siatka modelu – bez znaczenia czy dysponujemy ogromnym potencjałem w sprzęcie komputerowym, zbyt gęsta siatka modelu może spowodować spowolnioną pracę i wiele problemów związanych z optymalizacją sceny. Stosujmy więc zasadę, im mniej ścianek tym lepiej, nie nadszarpując przy tym jednak jakości modelu.
Zbyt gęsta siatka po wygładzeniu, może również dodawać załamania światła i geometrii w miejscach niepożądanych.

Zbyt rzadka siatka modelu – ani w jedną, ani w drugą stronę nie można przesadzić. Bardzo rzadka siatka modelu spowoduje, że nie będą zaznaczone detale, na których może nam zależeć. Całość będzie wyglądała bardzo nienaturalnie i popsuje końcowy wygląd naszej sceny 3D. Należy zachować zdrowy rozsądek w zależności od sytuacji.

Flipped normals – błąd często występujący podczas eksportu modeli. Jeśli ścianki modelu są ze sobą połączone lub jeśli powtarzają się one w jednym miejscu, może wystąpić problem odwróconych ścianek. Oznacza to że ścianki renderują się w nieprzewidziany sposób. Należy unikać odwrócenia ścianek, żeby w renderze nie pojawiały się błędy i plamy.

Modele 3D różnią się od siebie znacząco w zależności od ich przeznaczenia. Twórcom gier zależy, aby modele były maksymalnie lekkie, czyli posiadały jak najmniejszą ilość ścianek, ale jak najlepiej odwzorowywały kształty. W przypadku fotorealistycznych wizualizacji priorytetem jest najlepsze odwzorowanie produktów i przedmiotów, dopiero na drugim miejscu stawia się ilość poligonów. Dodatkowo w wielu przypadkach, stosuje się tutaj podstawianie modeli, co odciąża sceny 3D. Niezależnie od tego, czy modelujemy do wizualizacji, gry czy animacji, należy wiedzieć, do czego model będzie używany i w jaki sposób go zbudować. Kolejnym co należy wziąć pod uwagę, jest teksturowanie. O tym kiedy indziej.